Wybór odpowiedniego elektrostymulatora
Kiedy w wyniku poszukiwań metod jakie mogłyby przyspieszyć Twój lub osoby którą się opiekujesz powrót do zdrowia, dowiesz się od swojego lekarza czy fizjoterapeuty lub napotkasz w sieci informacje, że warto zastosować elektrostymulację, pojawia się pytanie: Ale jaki elektrostymulator będzie najlepszy? Mimo wielu wskazań do zabiegów elektrostymulacji oraz obszernej literatury naukowej potwierdzającej jej wysoką skuteczność, a w przypadku wiotkich i spastycznych porażeń mięśni szkieletowych lub w zaburzeniach czynności pęcherza, jelit, zwieraczy pęcherza lub odbytu, często wręcz konieczność jej stosowania, nie zawsze uzyskasz potrzebną odpowiedź od lekarza lub fizjoterapeuty.
Wiedza o zasadach doboru odpowiedniego do potrzeb pacjenta elektrostymulatora nie jest jeszcze powszechna. Z pewnością zależy Tobie na dokonaniu właściwego wyboru. Korzystając z naszego, ponad 25- letniego doświadczenia w tej dziedzinie, chętnie Ci w tym pomożemy. Poznaj najważniejsze informacje na temat wyboru odpowiedniego elektrostymulatora. Przede wszystkim elektrostymulator musi być urządzeniem całkowicie bezpiecznym dla pacjenta. Zabiegi elektrostymulacji stosuje się przecież zarówno w leczeniu osób dorosłych po udarach, urazach nerwów, w chorobach neurologicznych etc., jak i u małych dzieci (nawet u dzieci w wieku 2-3 miesięcy z rozpoznanymi poporodowo zaburzeniami napięcia mięśniowego lub porażeniem mózgowym).
Bezpieczeństwo terapii z wykorzystaniem elektrostymulacji to podstawa. Aparat z którego pacjent będzie korzystał musi być dopuszczony do obrotu na terenie Polski, zgłoszony w URPL (Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych) i posiadać aktualny certyfikat CE w zgodności z normami dla produktów stosowanych w leczeniu (Medyczna Dyrektywa Unii Europejskiej MDD93/42 EEC). Wiele dostępnych w sprzedaży internetowej tanich aparatów posiada jedynie znak CE, jednak bez kwalifikacji do celów medycznych. Certyfikacja do celów medycznych jest bardzo kosztowna, stąd znacznie wyższe ceny aparatów certyfikowanych. Firmy produkujące elektrostymulatory stosowane w leczeniu wielu chorób i dysfunkcji są regularnie certyfikowane przez Jednostki Notyfikowane, uprawnione do weryfikowania zgodności z licznymi normami bezpieczeństwa. Zawsze korzystaj z urządzeń bezpiecznych.
Kolejna kwestia to ilość oferowanych w stymulatorze kanałów stymulacji. W sprzedaży są elektrostymulatory o różnej ilości kanałów. Począwszy od urządzeń jednokanałowych (na 2 elektrody), aż do urządzeń wielokanałowych, na kilkanaście elektrod, wykorzystywanych głównie w kosmetologii, w celu usuwania cellulitu lub wyszczuplania sylwetki. Ostatnio modne stały się kombinezony z funkcją wielokanałowej elektrostymulacji. Korzystaj z takich zabiegów z umiarem, ponieważ nadużywanie stymulacji 8 lub 10 grup mięśni w jednym czasie stanowi bardzo duże obciążenie dla układu nerwowego i źle dobrane parametry stymulacji mogą prowadzić do niepożądanych rezultatów.
U osób, u których układ nerwowy uległ uszkodzeniu w wyniku choroby lub urazu, aby uniknąć niepożądanych przeciążeń układu nerwowego, w rehabilitacji stosuje się głównie elektrostymulatory dwu i czterokanałowe. Elektrostymulator 2-kanałowy posiada 2 przewody i 4 elektrody i umożliwia jednoczesną stymulację dwóch grup mięśni, natomiast aparat 4 -kanałowy (na 8 elektrod) pozwala na jednoczesną stymulację 4 grup mięśni.
Kiedy warto wybrać stymulator 2-kanałowy a kiedy 4-kanałowy?
Jeżeli cierpisz z powodu porażenia wiotkiego lub spastycznego jednej lub dwóch grup mięśni ręki lub nogi, np.przykurczu zgięciowego nadgarstka, zespołu cieśni nadgarstka, opadania stopy, rwy kulszowej, ostrogi piętowej, bólu stawów, bólu kręgosłupa, zaburzeń czynności zwieraczy pęcherza lub odbytu etc., to prawdopodobnie wystarczający dla Ciebie będzie elektrostymulator dysponujący dwoma kanałami elektrostymulacji. Jeżeli natomiast porażeniu uległo wiele grup mięśni, tak jak zdarza się to często w wyniku udaru, urazu mózgu lub urazu rdzenia kręgowego, porażenia mózgowego, przepukliny oponowo-rdzeniowej, stwardnienia rozsianego (SM) czy rdzeniowego zaniku mięśni (SMA) i tp. – to lepszym wyborem będzie elektrostymulator który posiada 4 kanały elektrostymulacji. Pozwoli to zaoszczędzić wiele czasu na wykonywanie zabiegów ponieważ w jednym czasie można stymulować np. mięśnie obu nóg czy rąk co ma duże znaczenie dla odbudowania koordynacji nerwowo-mięśniowej np.pomiędzy zginaczami i prostownikami nadgarstka, prostownikami i zginaczami uda lub stopy.
Dobrej klasy elektrostymulatory posiadają funkcję stymulacji naprzemiennej (ALT). To bardzo potrzebna często cecha, która ułatwia odbudowę koordynacji mięśni. Inną, ważną cechą elektrostymulatorów stosowanych w leczeniu i rehabilitacji jest ich oprogramowanie. Jeżeli elektrostymulator nie posiada programów użytkownika, takich, w których terapeuta może sam zaprogramować parametry stymulacji mięśni stosownie do wyników badania sEMG, czyli obiektywnej (a nie poprzez dotyk) oceny napięcia i koordynacji mięśni, to rezultaty korzystania z gotowych programów mogą być mało satysfakcjonujące. Różnorodność zaburzeń napięcia mięśni oraz potrzeb pacjentów powoduje, że możliwość programowania parametrów elektrostymulacji należy uznać za jedną z najważniejszych cech elektrostymulatorów stosowanych w rehabilitacji.
Bardzo istotny jest również rodzaj elektrod z jakimi współpracuje elektrostymulator. Najlepszym rozwiązaniem są pokryte żelem elektrody samoprzylepne, które łączą się z elektrostymulatorem za pomocą elastycznych przewodów. Istnieje wiele rozmiarów i kształtów takich elektrod i bardzo łatwo jest dobrać elektrody wskazane do konkretnych zastosowań. Na rynku elektrostymulatorów do celów medycznych można spotkać elektrostymulatory z elektrodami działającymi bezprzewodowo. Ze względu na jeden rozmiar (duży) oraz wagę tych elektrod, są bardzo niepraktyczne i nie mają szerokiego zastosowania w wielu wskazaniach (np. do stymulacji u małych dzieci, stymulacji drobnych mięśni, stymulacji zwieraczy etc. etc.).
Kolejną, ważną cechą dobrych elektrostymulatorów do zastosowań medycznych jest możliwość dokładnego ustawiania natężenia elektrostymulacji. Wartość natężenia powinna być widoczna na ekranie stymulatora i wyrażona w formie miliamperów (mA), a nie w formie kresek. Zasilanie elektrostymulatora powinno być z baterii lub akumulatora, bez możliwości stosowania stymulacji wtedy, kiedy urządzenie jest połączone z gniazdkiem zasilanym prądem o napięciu 230V. Sposób zasilania i możliwość programowania parametrów pod potrzeby pacjenta stanowią o bezpieczeństwie, które musi być priorytetem.
