Badanie sEMG i terapia EMG-biofeedback – rehabilitacja uszkodzonego nerwu. Czy jest ważne?

Czy można skutecznie rehabilitować uszkodzony nerw? Jakie efekty można osiągnąć dzięki diagnostyce EMG wspartej zabiegami, które niemal każdy może prowadzić w domu?

Po uszkodzeniu nerwów naturalną odpowiedzią ośrodków regulacji napięcia w mózgu jest wzmożone i niestabilne napięcie mięśni. Aktywność neuronów wzrasta zarówno w obszarach kory ruchowej, jak również w obszarach przetwarzania emocji. Każdy, kto utraci kontrolę nad czynnością mięśni ,obawia się, czy możliwy jest powrót do sprawności. Omawiany przykład dotyczy osoby z uszkodzeniem nerwu łokciowego, u której mimo trzech miesięcy rehabilitacji ruchowej, napięcie spoczynkowe jest bardzo wzmożone i niestabilne. Poniżej przedstawiam, jakie efekty może przynieść rehabilitacja uszkodzonego nerwu za pomocą właściwej diagnostyki EMG i stymulacji.

Pacjentka odczuwa znaczne osłabienie siły mięśniowej, obrzęk dłoni i dokuczliwy ból. Skoro jest ubytek siły powiedziano jej, że napięcie mięśniowe jest obniżone. Oceniano je wyłącznie dotykiem. Obiektywne badanie sEMG umożliwiło wizualizację i zapis napięcia spoczynkowego zespołu mięśni zginaczy nadgarstka i palców. Ujawniło, że napięcie jest bardzo wzmożone, niestabilne i wynosi średnio 1,9μV.

Wzmożone napięcie w fazie spoczynku, wyczerpuje zapasy energetyczne w mięśniach i neuronach. Utrudnia to i spowalnia powrót do sprawności. Ciało regeneruje się głównie w fazie relaksacji (odpoczynek, sen). Test wysiłkowy pod kontrolą sEMG ujawnia również brak relaksacji mięśni po skurczu (linia pomarańczowa). Wartość napięcia po skurczu wynosi 5 μV, zamiast 0,5 μV.

Uszkodzenie neuronów i stan emocjonalny uniemożliwia prawidłową regulację napięcia. Nieprawidłowy wzorzec sterowania napięciem jest wykorzystywany przez mózg również w czasie ćwiczeń, ponieważ inny nie istnieje. Z czasem taki wzorzec utrwala się jako nawyk. Mimo rehabilitacji ruchowej mięśnie słabną i zanikają, a chory traci wiarę w możliwość wyleczenia. Aby usprawnić kontrolę mózgu nad napięciem, trzeba zastosować terapię EMG-biofeedback oraz regularne zabiegi łagodnej, bezbolesnej stymulacji mięśni. Najlepiej codziennie.

Obserwowanie napięcia na monitorze umożliwia świadomy wpływ oraz generowanie odczucia Lepsze / Gorsze. Uczy mózg co jest pożądane, a co nie. Gry biofeedback zamieniają nudne ćwiczenia w atrakcyjną zabawę z własnym umysłem, a radość z pokonywania kolejnych progów w grze wzmacnia kontrolę mózgu nad kreowaniem napięcia w czasie skurczu oraz zdolnością do relaksacji. Dotyk innej osoby lub jej opinia słowna nie aktywuje ośrodkowych mechanizmów regulacji napięcia. Mózg musi zobaczyć i samodzielnie wyciągać wnioski. Wtedy się uczy.

W ramach terapii biofeedback zastosowano gry oraz metodę ETS, która łączy działanie stymulacji mięśni (faza stymulacji oznaczona szarą kolumną) z wizualizacją relaksacji po skurczu.

Widać jak w kolejnych próbach relaksacja jest coraz lepsza. Ćwiczenia biofeedback oraz testy kontrolne zajęły około 45 minut, łącznie z przerwami na odpoczynek. Wpływ terapii biofeedback na zdolność do relaksacji uzyskany w czasie jednej wizyty, dokumentują elektromiogramy.

Napięcie spoczynkowe po terapii biofeedback wynosi aktualnie 0,4 μV:

Zdolność do relaksacji po skurczu po terapii biofeedback – 0,9 μV

Terapia EMG-biofeedback oraz metoda ETS uzupełnione o stymulację mięśni, to aktualnie najlepsze metody normalizowania napięcia w spastyczności i porażeniu wiotkim. Rehabilitacja kształtowana w oparciu o sEMG-biofeedback przynosi lepsze rezultaty. Dokument z badania jest obiektywnym i niepodważalnym dowodem na pozytywne działanie terapii.

Badanie kontrolne dowiodło, że poprawa kontroli nad napięciem mięśni jest możliwa, a pacjentka zyskała silną motywację do stosowania terapii. O wiele łatwiej jest uwierzyć w to, co zobaczy się na własne oczy. Pozytywne nastawienie ma ogromne znaczenie dla regeneracji nerwów i otwiera drogę do znacznie szybszego powrotu do sprawności.

Zapraszamy również na nasz archiwalny blog trzymajznami.pl